Abstract

In this article the author undertakes accessory problem with directing perpetration in Polish Penal code from 1997. In this study the author tries to provide answers to two essential questions: does control of the commission of a prohibited act by another person introduces to the structure of criminal sanctioned norm a requirement of performance of a prohibited act by executive perpetrator? as well as, is directing perpetration a form of committing an offence independent of executive perpetrator act? Based on linguistic analysis of this regulation the conclusion is that in construction of directing perpetration accessory is inscribed.

Bibliografia (References)

1. Buchała K., Zoll A., Polskie prawo karne, Warszawa 1997.
2. Doroszewski W. [red.], Słownik języka polskiego, https://sjp.pwn.pl/doroszewski/wykonac;5520300.html.
3. Kardas P., Problem zbiegu przepisów ustawy karnej a różne postaci współdziałania, Prokuratura i Prawo 2005, nr 7–8,
4. Kardas P., Przypisanie skutku przy przestępnym współdziałaniu, Kwartalnik Prawa Publicznego 2004, nr 4.
5. Kardas P., Sprawstwo kierownicze i polecające – wykonawcze czy niewykonawcze postaci sprawstwa?, Przegląd Sądowy 2006, nr 5.
6. Kardas P., Sprawstwo kierownicze, [w:] Kodeks karny. Część ogólna, t. 1, Komentarz do art. 1–52, red. W. Wróbel, A. Zoll, Warszawa 2016.
7. Kardas P., Teoretyczne podstawy odpowiedzialności karnej za przestępne współdziałanie, Kraków 2001.
8. Liszewska A., Współdziałanie przestępne w polskim prawie karnym. Analiza dogmatyczna, Łódź 2004.
9. Mącior W., Odpowiedzialność karna za przestępne współdziałanie, Państwo i Prawo 1977, z. 4.
10. Patryas W., Interpretacja karnistyczna. Studium metodologiczne, Poznań 1988.
11. Pohl Ł., O kulturze prowadzenia dyskusji i jej meritum słów kilka (uwagi na marginesie artykułu Piotra Kardasa), Przegląd Sądowy 2006, z. 11–12.
12. Pohl Ł., Obiektywna istota sprawstwa w ujęciu polskiego prawa karnego (uwagi na marginesie lektury pracy P. Kardasa Teoretyczne podstawy odpowiedzialności karnej za przestępne współdziałanie), Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 2004, z. 2.
13. Pohl Ł., Ponownie w sprawie zakresu odpowiedzialności karnej osoby nieletniej według Kodeksu karnego z 1997 r. (zagadnienie form popełnienia czynu zabronionego) – uwagi o metodzie rozwiązania problemu, Prawo w Działaniu 2018, t. 35, https://iws.gov.pl/wp-content/uploads/2018/11/PwD_35_2018-%C5%81ukasz-Pohl.pdf.
14. Pohl Ł., Prawo karne. Wykład części ogólnej, Warszawa 2019.
15. Pohl Ł., Struktura normy sankcjonowanej w prawie karnym, Poznań 2007.
16. Pohl Ł., Zawartość normatywna przepisu art. 18 § 1 k.k., Prokuratura i Prawo 2005, z. 2.
17. Porayski-Pomsta J., [w:] Nauka o języku dla polonistów, red. S. Dubisz, Warszawa 1996.
18. Sobol E. [red.], Nowy słownik języka polskiego, Warszawa 2003.
19. Szymczak M. [red.], Słownik języka polskiego, t. 3, Warszawa 1981.
20. Tyszkiewicz L., Współdziałanie przestępne i główne pojęcia z nim związane w polskim prawie karnym, Poznań 1964.
21. von Wright G.H., Norm and action, London 1963.
22. Wolter W., Nauka o przestępstwie. Analiza prawnicza na podstawie przepisów części ogólnej kodeksu karnego z 1969 r., Warszawa 1973.
23. Zieliński M., Derywacyjna koncepcja wykładni prawa jako koncepcja zintegrowana, Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 2006, z. 3.
24. Zieliński M., Wykładnia prawa. Zasady – reguły – wskazówki, Warszawa 2017.
25. Zoll A., Odpowiedzialność kierującego wykonaniem przez inną osobę czynu zabronionego, Państwo i Prawo 1970, z. 7.